Na mijn examen werd mij door Rina aangeraden mee te gaan werken op de Perga Doe
Dagen om zo de collega's uit binnen en buitenland te leren kennen.
Rina werkte al wat jaartjes mee in de workshops, dus ik sloot me daarbij aan omdat
demonstreren mij nog wel erg eng leek om te doen.
Van die jaren zijn er geen foto's in mijn bezit om u te laten zien.
Zo hebben we samen in de jaren 1996, 1997, 1998 meegewerkt in de verschillende
workshops die werden gehouden.. Het was altijd behoorlijk aanpezen die dagen en er was
nauwelijks tijd om te eten, het waren altijd lange vermoeiende dagen,
maar het was heel leuk om te doen.
In 1997 werden de Perga Doe Dagen op 2 locaties gehouden, 1 dag in
Breda en 1 dag in Zwolle, dus daar gingen we dan.
's Morgens om 05.00 uur opstaan, om vervolgens Rina op te halen in IJmuiden,
en dan door te gaan op zaterdag naar het Turfschip in Breda, en op zondag naar de
IJsselhallen in Zwolle, om er op tijd te zijn om te gaan opbouwen, zodat om 10.00 uur
het publiek kon binnen komen om zich te gaan verspreiden en zich te gaan vermaken
bij de diverse stands tot 17.00 uur. Na sluiting en een praatje van Martha en Tiemen
moesten we weer gaan opruimens om vervolgens doodmoe maar met een goed gevoel naar
huis te rijden.
In 1999, zijn we 1 dag in april aan het werk geweest op de huishoudbeurs , en 1 dag gingen
we daar rond kijken, omdat we nooit iets konden zien tijdens de dagen. We hadden nooit
tijd om er even tussen uit te piepen om rond te gaan kijken, en wij wilden ook wel eens iets zien.
In 2000 zouden Rina en ik weer samen gaan werken in een workshop, maar omdat ik een
maand voor de Perga Doe Dagen mijn kuitbeen bot had gebroken, kon ik niet in een
workshop staan, dus had ik mij afgemeld voor dat jaar.
Uiteindelijk kon ik wel meedoen door zittend het stempelen te demonstreren, omdat er
iemand in die stand was uitgevallen, dus op het laatste moment ging ik er wel heen om dat
te gaan doen. Voor het eerst zou ik gaan demonstreren. Ik vond het dood eng, en dan ook
nog met collega's die ik nog niet kon.
Met Ans van Gooswilligen, Tiny Hermans, Janny Vergunst, Annieta Vries zat ik samen in
een stand. (Achteraf gezien was het leuk).
en daar zat ik toen in mijn rolstoel met mijn been op een andere stoel.
Ook werd ik door Anka ( die als bezoekster rond liep ) even weg gehaald, zodat zij mij in
mijn rolstoel even rond ging rijden om een paar mooie werkstukken te tonen die zij gezien had.
Dat jaar kwam ik erachter dat demonstreren toch ook wel leuk was, en dat je er minder moe
van werd, en dat ik minder last van mijn rug had, omdat ik niet gebukt hoefde te staan.
Vanaf dat moment wilde ik alleen nog maar demonstreren, maar ook om het jaar mee gaan
werken om ook nog eens wat te kunnen bekijken, want er kwamen steeds meer buitenlandse
collega's met hun mooie werkstukken.
In 2002 was er 1 dag in de Blokhoeve in Nieuwegein, waar ik heb zitten demonstreren met
de Perga Liners, samen met Karin van Boven, Truus Eland, Marian Stouten.
Wat ik mij nog kan herinneren is: dat ik een paar schilderijtjes had staan met de Flower
Fairies in 4 laagjes uitgewerkt, waar buitenlandse docenten op af kwamen, en dat er
stiekem veel foto's van gemaakt werden. Het was toen nog steeds verboden om foto's te
maken. Ze kwamen op mijn stand af met hele kleine camera's, het leek wel
een epidemie. Enkele vroegen beleefd of ze foto's mochten maken, en weer anderen niet.
Ik was in ene herkenbaar geworden voor velen, door mijn gemaakte werkstukken.
De schilderijtjes zijn ook te zien in mijn Gallery, bij Flower Fairies.
In 2003 ging ik niet meewerken om ook eens 1 dag te gaan rond kijken.
Dagen om zo de collega's uit binnen en buitenland te leren kennen.
Rina werkte al wat jaartjes mee in de workshops, dus ik sloot me daarbij aan omdat
demonstreren mij nog wel erg eng leek om te doen.
Van die jaren zijn er geen foto's in mijn bezit om u te laten zien.
Zo hebben we samen in de jaren 1996, 1997, 1998 meegewerkt in de verschillende
workshops die werden gehouden.. Het was altijd behoorlijk aanpezen die dagen en er was
nauwelijks tijd om te eten, het waren altijd lange vermoeiende dagen,
maar het was heel leuk om te doen.
In 1997 werden de Perga Doe Dagen op 2 locaties gehouden, 1 dag in
Breda en 1 dag in Zwolle, dus daar gingen we dan.
's Morgens om 05.00 uur opstaan, om vervolgens Rina op te halen in IJmuiden,
en dan door te gaan op zaterdag naar het Turfschip in Breda, en op zondag naar de
IJsselhallen in Zwolle, om er op tijd te zijn om te gaan opbouwen, zodat om 10.00 uur
het publiek kon binnen komen om zich te gaan verspreiden en zich te gaan vermaken
bij de diverse stands tot 17.00 uur. Na sluiting en een praatje van Martha en Tiemen
moesten we weer gaan opruimens om vervolgens doodmoe maar met een goed gevoel naar
huis te rijden.
In 1999, zijn we 1 dag in april aan het werk geweest op de huishoudbeurs , en 1 dag gingen
we daar rond kijken, omdat we nooit iets konden zien tijdens de dagen. We hadden nooit
tijd om er even tussen uit te piepen om rond te gaan kijken, en wij wilden ook wel eens iets zien.
In 2000 zouden Rina en ik weer samen gaan werken in een workshop, maar omdat ik een
maand voor de Perga Doe Dagen mijn kuitbeen bot had gebroken, kon ik niet in een
workshop staan, dus had ik mij afgemeld voor dat jaar.
Uiteindelijk kon ik wel meedoen door zittend het stempelen te demonstreren, omdat er
iemand in die stand was uitgevallen, dus op het laatste moment ging ik er wel heen om dat
te gaan doen. Voor het eerst zou ik gaan demonstreren. Ik vond het dood eng, en dan ook
nog met collega's die ik nog niet kon.
Met Ans van Gooswilligen, Tiny Hermans, Janny Vergunst, Annieta Vries zat ik samen in
een stand. (Achteraf gezien was het leuk).
en daar zat ik toen in mijn rolstoel met mijn been op een andere stoel.
Ook werd ik door Anka ( die als bezoekster rond liep ) even weg gehaald, zodat zij mij in
mijn rolstoel even rond ging rijden om een paar mooie werkstukken te tonen die zij gezien had.
Dat jaar kwam ik erachter dat demonstreren toch ook wel leuk was, en dat je er minder moe
van werd, en dat ik minder last van mijn rug had, omdat ik niet gebukt hoefde te staan.
Vanaf dat moment wilde ik alleen nog maar demonstreren, maar ook om het jaar mee gaan
werken om ook nog eens wat te kunnen bekijken, want er kwamen steeds meer buitenlandse
collega's met hun mooie werkstukken.
In 2002 was er 1 dag in de Blokhoeve in Nieuwegein, waar ik heb zitten demonstreren met
de Perga Liners, samen met Karin van Boven, Truus Eland, Marian Stouten.
Wat ik mij nog kan herinneren is: dat ik een paar schilderijtjes had staan met de Flower
Fairies in 4 laagjes uitgewerkt, waar buitenlandse docenten op af kwamen, en dat er
stiekem veel foto's van gemaakt werden. Het was toen nog steeds verboden om foto's te
maken. Ze kwamen op mijn stand af met hele kleine camera's, het leek wel
een epidemie. Enkele vroegen beleefd of ze foto's mochten maken, en weer anderen niet.
Ik was in ene herkenbaar geworden voor velen, door mijn gemaakte werkstukken.
De schilderijtjes zijn ook te zien in mijn Gallery, bij Flower Fairies.
In 2003 ging ik niet meewerken om ook eens 1 dag te gaan rond kijken.
Perga Doe Dagen