Na de Open Dag van 1997 werd er weer hard gewerkt voor de volgende.
Daar ik in dat jaar helemaal nog niet aanwezig was geweest, en dus totaal
niet wist wat de afspraken waren, die de leden onderling met Rina gemaakt
hadden voor 1998, werd ik op een dag gebeld door Rina haar man, dat Rina was
opgenomen in het ziekenhuis en dat ik het allemaal verder moest gaan regelen
voor de Open Dag. Ik voelde mij toen op dat moment en op het zachts gezegd;
"Voor de leeuwen geworpen ". Hoe moest ik dat gaan aanpakken,.......................
ik ging het maar op mijn eigen manier doen. Mijn aanpak werd mij door enkele
leden niet in dank afgenomen, zodat er op vrijdagavond tijdens het opbouwen
behoorlijk vervelend werd gedaan, want men dacht het op eigen initiatief te doen.
Waar de een wat had opgehangen, werd door een ander weer weggehaald, en zo ook
met de werkstukken die neer gezet werden.
Maar goed de Open Dag moest doorgaan terwijl ik in staat was om thuis te blijven,
maar dan zouden de goeie onder de kwaaie moeten lijden, en dat wilde ik ook niet.
De krant zou komen om een foto te maken. Dus i.p.v. Rina moest ik op die foto.
Daar ik in dat jaar helemaal nog niet aanwezig was geweest, en dus totaal
niet wist wat de afspraken waren, die de leden onderling met Rina gemaakt
hadden voor 1998, werd ik op een dag gebeld door Rina haar man, dat Rina was
opgenomen in het ziekenhuis en dat ik het allemaal verder moest gaan regelen
voor de Open Dag. Ik voelde mij toen op dat moment en op het zachts gezegd;
"Voor de leeuwen geworpen ". Hoe moest ik dat gaan aanpakken,.......................
ik ging het maar op mijn eigen manier doen. Mijn aanpak werd mij door enkele
leden niet in dank afgenomen, zodat er op vrijdagavond tijdens het opbouwen
behoorlijk vervelend werd gedaan, want men dacht het op eigen initiatief te doen.
Waar de een wat had opgehangen, werd door een ander weer weggehaald, en zo ook
met de werkstukken die neer gezet werden.
Maar goed de Open Dag moest doorgaan terwijl ik in staat was om thuis te blijven,
maar dan zouden de goeie onder de kwaaie moeten lijden, en dat wilde ik ook niet.
De krant zou komen om een foto te maken. Dus i.p.v. Rina moest ik op die foto.
1998
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Er waren flyers opgehangen hier en daar, stukjes in kranten geschreven, een aankondiging
in de Perga Doe enz. enz.
Drie nachten had ik onderhand niet geslapen, om een draaiboek voor mijzelf in
elkaar te zetten, en dan sta je daar voor zo een groep, voor een eerste keer,
en dan moet je dat gaan leiden.
in de Perga Doe enz. enz.
Drie nachten had ik onderhand niet geslapen, om een draaiboek voor mijzelf in
elkaar te zetten, en dan sta je daar voor zo een groep, voor een eerste keer,
en dan moet je dat gaan leiden.
|
|
Door een paar leden werd ik als een stresskip betiteld, maar volgens de meeste leden
liep de Open Dag super, ondanks de narigheid met die paar leden en de
dame van de winkel die voor de verkoop van de Pergamano materialen aanwezig was.
Bezoek kwam er uit België. Ria en Rosemarie wilden wel eens zien wat ze in Noord Holland zoal deden.
liep de Open Dag super, ondanks de narigheid met die paar leden en de
dame van de winkel die voor de verkoop van de Pergamano materialen aanwezig was.
Bezoek kwam er uit België. Ria en Rosemarie wilden wel eens zien wat ze in Noord Holland zoal deden.
|
|
|
Martha en Tiemen met familie kwamen kijken, en zaten vol bewondering onze albums te bekijken, en met de bezoekers te praten.
Het Thema wat bedacht was, had met beren en beroepen te maken. Mijn bijdragen was een berenverhaal gemaakt vanaf een strijkpatroon wat ooit eens stond in een damesblaadje, en wat ik er toen uitgehaald had. Er was erg veel gemaakt, zodat het moeilijk werd alles kwijt te kunnen in de zaal.
Het Thema wat bedacht was, had met beren en beroepen te maken. Mijn bijdragen was een berenverhaal gemaakt vanaf een strijkpatroon wat ooit eens stond in een damesblaadje, en wat ik er toen uitgehaald had. Er was erg veel gemaakt, zodat het moeilijk werd alles kwijt te kunnen in de zaal.
|
|
|
|
Maar er werden oplossingen voor gezocht in de andere zaaltjes.
Bezoekers liepen in en uit, en velen zochten Rina, die er dus niet bij was.
|
|
|
|
|
Wat alles voor mij goed maakte die dag, was dat er leden waren die zeiden dat het allemaal heel anders was gegaan dan de jaren ervoor, maar dat het leuk was geweest, en heel goed was gegaan. Wat ze ook leuk hadden gevonden was dat ik ze er vanaf de opbouw erbij betrokken had laten zijn. Ik was trots op die groep dames, maar ook blij met hun steun, medewerking en begrip. Ze hadden begrepen hoe ik mij moest voelen die dag.
Wat ik later ter horen kreeg vond ik echt niet leuk! Rina had met de clubleden contact gezocht en gevraagd hoe de Open Dag was geweest. Mijn indruk daarvan was dat zij mij niet geloofde met wat ik haar verteld had in het ziekenhuis die zondag na de Open Dag
Wat ik later ter horen kreeg vond ik echt niet leuk! Rina had met de clubleden contact gezocht en gevraagd hoe de Open Dag was geweest. Mijn indruk daarvan was dat zij mij niet geloofde met wat ik haar verteld had in het ziekenhuis die zondag na de Open Dag
|
|
Er moest geen narigheid van komen voor mijn gevoel want in 1999 zou het feest worden, dan zou de Open Dag voor de vijfde keer zijn, en daar werd al aan en voor gewerkt.