Den Bosch 2018

Na 1 week van voorbereidingen en spullen bij elkaar zoeken werd het eindelijk de dag dat
het in de auto geplaatst kon worden. Er werd rekening gehouden dat Hannie met haar
rollator dagelijks mee zou kunnen rijden van het hotel naar de Brabant Hallen.
Wij waren er weer klaar voor en onze auto werd gevuld.
De dag van vertrek op 29 augustus 2018 had ik de kleding en de toiletspullen die nodig
waren in de tassen gedaan om mee te nemen. Tijdelijk werden de tassen op het stoeltje
in onze auto gezet. Ook werd de fiets van Ton achterop de auto gezet, omdat hij en Wim
tijdens de 3 Pergamano dagen willen gaan fietsen in de omgeving van Den Bosch.

Den Bosch 2018 Brabant Hallen.

De bedoeling was om de 2 tassen eerst in het hotel v.d. Valk in Nuland naar onze kamer te
brengen nadat wij ons aangemeld hadden, maar helaas ging dat niet door omdat er pas na
14.00 uur aangemeld kon worden. We waren dus te vroeg en daarom gingen we maar iets
drinken en om 12.00 uur vervolgens te gaan lunchen om daarna naar de Brabant Hallen in
Den Bosch te gaan, om onze stand op te gaan bouwen.

Aangekomen in de hal ging ik eerst Tineke en de aanwezige docenten uit Nederland en Buitenland begroeten.
Hannie werd gebracht door haar dochter, die ook hielp om haar tafel op te bouwen.

Zoals ik met Tineke ooit besproken had, kwamen de stokken weer op de hoeken van de
tafels zodat we daaraan de vlaggetjes konden hangen. Ook werden er 4 grote ezels
neergezet door ons om wat grote lijsten op te zetten.

Toen we klaar waren met onze tafels ging ik even rond lopen om van de andere docenten
hun werkstukken te bekijken, en een praatje te maken als zij ook al klaar waren.

Bij de docenten uit het buitenland waren ook prachtige werkstukken te zien.

Om ongeveer 16.30 uur werd er gestopt met opbouwen dus gingen we weer naar het hotel
om ons in te schrijven en de sleutel te halen. We hadden beneden 3 kamers naast elkaar.
Wat was ik al moe en de dagen moesten nog beginnen. Het liefste zou ik naar bed willen,
maar ik ging de tassen uitpakken en de inhoud een plekje geven en lekker douchen want er
moest nog gegeten worden.
Toen het zover was gingen we onze bestelde tafel zoeken, en ik was verbaasd Lian en Jan
te zien zitten . Zij verbleven ook in dit hotel en hadden een kamer boven. Het was leuk om
met elkaar te gaan eten en te praten. Na besteld te hebben werd het eten opgediend en het
zag er heerlijk uit, alleen bij Marian was het koud vertelde ze. dus nadat de ober het had
weggehaald kwam het even later terug zodat we konden gaan eten. Het was heerlijk.

Nadat het eten op was vertrokken we richting onze kamers om te gaan slapen want wat
waren we moe. Lekker dromen hoe de dagen zullen zijn.
Donderdag 30 september kwamen we om 07.00 uit bed om zoals afgesproken om 07.30 te
gaan ontbijten met elkaar, om daarna naar de hallen te rijden, zodat we nog even rond
konden kijken voordat om 10.00 uur de deuren open zouden gaan voor het publiek.
Toen ik bij onze stand aankwam zat daar ook Alette aan de wisseltafel en had haar spulletjes
al leuk daarop gelegen. Ik ging even op mijn plekje zitten om de laatste dingetjes te doen en
de spullen klaar te leggen voor als om 10.00 uur het publiek zou binnen komen.

Toen ik daarmee klaar was, ging ik maar weer even een rondje lopen om wat foto's van de mooie werkstukken te maken.

Al gauw kwamen de eerste bezoeksters naar onze stand lopen.
Het was ook 10.00 uur geworden zonder dat wij er erg in hadden en het werd steeds drukker en drukker.

Onze stand had goed bekijks en ook bij de workshop was het druk. Tineke had het er
maar druk mee, en bij Liesbeth was het wat minder maar dat kwam later op de dag
weer goed en kreeg zij het ook druk.

Ook bij Marian en Aletta en mij kwamen belangstellende bezoekers en Hannie zat
lekker te borduren want daar was ook belangstelling voor.

Bij de Pergamanoshop waren ook al bezoekers en kopers, en bij Lian met de Pretty Cards kwam men ook kijken en kopen.

De donderdag was voor ons de drukste dag, wij hadden zelfs geen tijd om iets te eten of om drinken te halen,
maar Erik was zo lief om drinken bij ons te brengen dus van uitdrogen was geen spraken.

Ik deed een poging om mijn broodje te gaan eten rond 12.00 uur, wat dus niet lukte.
Ik kon 2 hapjes binnen 1 uur nemen en de rest pas om 14.30 uur opeten.

Er kwam elke keer publiek met vragen, dus werd hun vraag beantwoord door mij door vaak het voor te doen, maar ook mochten de dames
het zelf proberen bij mijn stand.

Daardoor werden sommige dames weer enthousiast, want de meesten hadden problemen met schilderen, en ik liet ze zien dat ze konden
werken met stiften, en potloden droog en een wit hard werkend potlood.

En dames die gestopt waren een aantal jaren terug, willen hun materialen weer opzoeken en
opnieuw met de hobby beginnen. En dat is leuk..........de mensen weer blij maken met deze veelzijdige hobby, en met een beetje fantasie hoef je de aangekochte materialen niet weg te doen of te verkopen.

Wij proberen in Nederland de hobby op gang te houden, maar het is niet meer te vergelijken met de jaren 90 en begin 2000 maar wij doen het nog met plezier terwijl er al heel veel docenten opgestapt zijn de laatste jaren.

Onze nu kleine groep docenten proberen de mooie hobby uit te breiden, en dat doen we nog niet zo slecht in ons Nederland.
En ook in het Buitenland zijn nog actieve dames die er nog plezier in hebben.

Het was zo weer 17.00 uur en mijn gevoel was niet meegegaan met de tijd omdat ik het zo druk had
werd er ook niet op mijn horloge gekeken door mij.

Ik was echt kapot na deze 2 dagen en we moesten nog 2 dagen en de zondag.
Na een zeer vermoeiende dag gingen we weer richting ons hotel om lekker te eten en uit te rusten en uiteindelijk lekker te gaan slapen.
Na goed geslapen te hebben werd ik op vrijdag weer om 07.00 uur wakker en ging lekker douchen, om weer fris aan het ontbijt te komen.

Na het ontbijt gingen we weer meteen richting de hallen ondanks dat ik nog erg moe was maar dat mocht de pret niet drukken,
dus hup aan het werk.

Er was op vrijdag minder publiek dus ik kon nog wat foto's maken en wat zien van de beurs.

Soms moet je ook gebruik maken van het toilet die dagen, en dan kon ik ook tijdens
het lopen daarheen iets zien van de andere stands op de beurs en daar wat foto's van maken.

Op deze dag waren er 2 andere dames aangeschoven aan de wisseltafel in onze stand n.l. Hilda en Janneke en volgens Tineke hadden deze 2 dames genoeg aan 1 tafel.

Ik haalde wat lijsten en spulletjes van mij weg wat in de hoek en in de weg stond onder de tafel en vroeg aan Ton om het even terug in de auto te zetten voordat hij weg ging om met Wim te gaan fietsen.

Ook bij de andere stand had een wisseling plaats gevonden dus ging ik nog wat foto's maken.

Ook waren Amanda Yeh en A-Mei Chan uit hun verre land aanwezig met hun prachtige kleine werkstukken.
Ook hadden de dames hun nieuwe boeken bij zich om te verkopen aan de belangstellenden.

Ook van hun werkstukjes ging ik wat foto's maken, en gaf ze wat dropjes wat ze in hun land niet kennen.
Heel voorzichtig gingen ze proeven en ze vonden het lekker, dus uiteindelijk gaf ik ze beiden een hand vol verschillende dropjes
waar ook de mentol kruisdropjes bij zaten, en zelfs die vonden ze lekker.

Ik vond het geweldig leuk en ik liet zien als ze het dropje niet lekker vonden het gewoon moesten uitspugen in een stukje papier
en weg konden gooien.

Ik heb me voor genomen om als ze weer eens aanwezig zullen zijn, een volle zak gemengde drop voor ze mee te brengen want waar
ze wonen kunnen ze het niet kopen het is typisch iets van Nederland.

Ook aan de vrijdag kwam een einde en werden onze tafels afgedekt, ook werd er nog
een groepsfoto gemaakt. Dat waren we donderdag vergeten.

Ton had het er maar druk mee om voor verschillende dames met hun telefoon of camera de groepsfoto te maken.

Allemaal waren ze er blij mee en massaal gingen we de hal uit, om op zaterdagochtend weer terug te komen voor de laatste dag.
Weer bij het hotel aangekomen werd er weer even gedoucht en kwamen we weer samen om te eten en na het eten ging ieder weer
naar de eigen kamer doodmoe om weer lekker te gaan slapen.

Thuis ben ik nog nooit zo vroeg naar bed gegaan. Nu nog 1 dag zitten in de hal en zondag naar de Master Class van Gerti.
Ook heb ik nog wat foto's van onze kamer gemaakt.

En na een nachtje lekker slapen werd het weer zaterdag en moeten we weer aan de
bak, dus opstaan, douchen en ontbijten.

Op tijd weer aangekomen in de hal ging ik maar weer een rondje foto's maken,
maar ik stond ook weer veel te veel te praten met verschillende dames.

Ineens was het weer 10.00 uur dus ging ik gauw op mijn plekje zitten.
Op zaterdag de laatste dag werd het ook weer druk en werden we lekker bezig gehouden door het publiek.

Ook Aletta was weer gekomen maar haar plek was bezet dus kreeg ze een nieuwe plek dicht bij ons.
Er werd door Tineke 1 tafel bij de workshop vrij gemaakt voor Aletta, dus ik kon haar de hele dag zien.

Ik had weer geen tijd om naar het toilet te gaan, en om mijn broodje te eten.
Wat was ik blij dat Erik er weer was want dan kreeg ik van hem weer iets te drinken.

Wat is het toch een schat, Janneke mag blij met hem zijn. Mijn dank is groot aan hem.
De dag vloog om en het was weer lekker druk geweest, en we hebben met ons allen veel bezoekers blij gemaakt,
en uitleg gegeven zodat ze opnieuw weer met de hobby kunnen beginnen en niet meer moeilijk hoeven te doen met het schilderen als voorheen.

Er is een wereld open gegaan voor de liefhebbers die gestopt waren met deze mooie hobby.
Ik heb afgelopen dagen veel bekende bezoekers gezien die alle jaren kwamen kijken als ik ergens zat te demonstreren in Beverwijk en omstreken.

Ook toen ik met nog wat dames een club in IJmuiden ging starten en elk jaar een open dag in oktober organiseerden,
kwamen ze ook kijken en dat is al wat jaren geleden en was in de jaren 90 en 2000. Ik noem ze mijn Fanclub.

Geweldig toch. En zo kwam aan deze dag ook weer een eind en werd er weer een groepsfoto gemaakt.

Na deze fotosessie moest alles weer opgeruimd worden, dus begonnen we onze spullen weer in te pakken en naar de auto te brengen.
Er gingen al dames naar huis die avond die zich niet voor de Master Class les van Gerti hadden opgegeven.
Deze 3 dagen waren erg leuk geweest met heel veel dankbaarheid.

Nadat ik mijn spullen weer ingepakt had en mijn stand ontruimd had was ik echt aan mijn eindpunt
en kon nog amper lopen en wilde uitrusten en slapen.

Maar dat kon niet want we moesten nog eten en ik wilde alvast wat kleding en spulletjes inpakken omdat het ons laatste nachtje was in het hotel
en ik niet alles op zondagochtend zou moeten doen omdat we om 11.00 uur aanwezig moesten zijn bij het andere hotel voor de les van Gerti.

Dus doorgaan en niet zeuren, ik was erg blij dat ik dit alles mee kon maken. Ook zocht ik de spullen bij elkaar voor de les, maar kon mijn nieuw gekochte potloden die ik zondag nodig had nergens vinden.

Ik wist ook niet meer waar ik ze in opgeborgen had. Als ik te moe ben, dan kan ik mij dit soort dingen niet meer herinneren,
dus dan moet ik ook dat maar even lenen bij een ander.

Wat we niet in bezit hadden en nog niet wilde kopen daar lagen spullen voor klaar om te gebruiken van Tineke en Gerti.
Dus niet meer zoeken maar gauw gaan slapen.

Zondagochtend konden we iets langer slapen, maar ik wilde er wel op tijd uit, want er moesten in het hotel nog wat dingen ingepakt worden en ik wilde nog even douchen en de 3 Pergamano blouses bij het wasgoed doen in de zak in de tas.
we moesten ons laatste ontbijtje nog halen en opeten.

Daarna gingen wij samen even afrekenen want Ton en ik hadden 2 avonden gegeten vanaf de normale menukaart en 2 avonden van het door Anka bestelde arrangement waar ik weinig keuze in had omdat ik geen kaas en vis lust dus dan had ik 4 avonden hetzelfde vlees moeten eten.

Daarna nog even naar de kamer om de boel na te kijken of we niets vergeten hadden in te pakken en de tassen te sluiten.
Alles ging weer in de auto en de sleutel werd ingeleverd.

We namen afscheid van Marian en Wim en reden vervolgens naar het andere hotel.
Toen we daar aankwamen zaten de dames die daar logeerden nog aan het ontbijt, dus gingen Hannie en ik nog even opzij zitten.
Ton was inmiddels al vertrokken en aan zijn fietstocht begonnen.

Ik had geen foto toestel meegenomen, omdat ik geen foto´s wil maken tijdens een les omdat ik dat zelf storend vind.
Deze onderstaande foto´s heb ik dus van Gerti en van Tineke per e/mail gekregen zodat ik ook van deze dag wat kan laten zien aan U.

Voor deze les waren we met 10 dames zodat ieder een eigen tafeltje had.De tafels van het ontbijt werden in een U vorm gezet zodat Gerti makkelijk bij ons kon komen als er vragen waren.
Als Gerti ons uitleg gaf en het voor wilde doen, gingen wij allen rond haar tafel staan.

Tineke en Erik waren samen in een hoekje gaan zitten van het zaaltje en gaven ons af en toe iets te drinken.
Wat een knus stelletje.

Het was een leuke les, met voor mij weer een nieuwe techniek erin verwerkt en een mooi kaartje om te maken.
We stonden regelmatig rond de tafel bij Gerti te kijken hoe we moesten werken.

Gerti gaf ons goed uitleg en deed de dingen goed en duidelijk voor.
Het was dus een leuke en leerzame dag en ik ben blij dat ik het heb mogen meemaken.

GERTI EN TINEKE HARTELIJK BEDANKT VOOR DEZE LEUKE DAG

Na afloop van deze dag reden Ton, Hannie en ik weer terug naar v.d. Valk hotel in
Nuland, zodat ik de bestelde Bosse Bollen op kon halen voor Anka en Kees als dank
voor de geleende kleden en als een kleine troost omdat ze niet mee konden i.v.m.
Anka´s operatie een goede week ervoor. Zij had zich er zo op verheugd.
Hannie had tijdelijk haar spulletjes in het hotel laten staan, omdat haar dochter haar daar op kwam halen.

Wij namen afscheid van Hannie en haar dochter en reden naar Anka en Kees.
Wij zouden met ons vieren gaan eten bij de Chinees vlak bij haar huis.
Maar daar
waren ook haar broer en schoonzus gekomen, dus gingen we met ons zesjes naar de Chinees eten.

Bij aankomst gaf ik de doos met de bollen aan Anka en maakte er een foto van.

Na even wat gedronken te hebben gingen we met z´n allen naar de Chinees We hebben daar heerlijk gegeten.

Na het eten namen we afscheid van elkaar en gingen nog 1 uurtje rijden om thuis te komen.
Daar aangekomen gingen we gelijk naar bed omdat het alweer laat was geworden, en de volgende dag zouden we de auto wel leeg halen.

Omdat ik de foto´s had gemaakt bij de Chinees stond ik er zelf niet op, dus stuurde Anka mij deze toe die zij van mij had gemaakt.
Bij deze foto kunt u zien dat ik er echt bij was.

En zo is er een eind gekomen aan de 5 dagen dat we weg waren.

Nu weer het gewone leven op pakken en hopen dat we volgend jaar weer mee kunnen doen, als er weer van deze dagen komen.
En die gaan er komen volgens een bericht van Tineke tijdens dit verhaal maken en wel op..............

29-----30-----31 AUGUSTUS 2019

Dus gauw noteren in uw agenda.

Terug naar activiteiten