25 jaar PERGAMANO
En daar is dan eindelijk het weekend dat we gaan vieren dat Pergamano 25 jaar bestaat.
 |
 |
Omdat we deze feestdag (weekend) hebben, is er in de maand september geen regiodag in Beverwijk.
Op de 2 laatste regiodagen werd er door Anka de vraag gesteld of we met de groep N.H. nog
wat zouden gaan doen, waarop niet echt duidelijke antwoorden/ voorstellen kwamen.
De tijd begon te dringen zodat er later nog eens een mail rond ging, waarop nogmaals de
vraag gesteld werd, en waarop maar een paar aanmeldingen kwamen om mee te werken.
wat zouden gaan doen, waarop niet echt duidelijke antwoorden/ voorstellen kwamen.
De tijd begon te dringen zodat er later nog eens een mail rond ging, waarop nogmaals de
vraag gesteld werd, en waarop maar een paar aanmeldingen kwamen om mee te werken.
Aangezien we 2 tafels ter beschikking kregen, en op dat moment geen regio dagen in
aantocht waren, besloten Yvonne en ik ( Joke was nog op de camping) op maandagavond 2
september (in overleg met Anka) naar Anka toe te gaan om wat dingen door te gaan
spreken, hoe we het zouden gaan aanpakken, en er werd die avond besloten, dat we dan
maar met z'n vieren moeten gaan demonstreren 2 aan 2, en dat we op tijd elkaar af
zouden gaan lossen, zodat we ook wat rond kunnen gaan kijken, e.v. een workshopje
kunnen gaan pakken of gewoon lekker kunnen gaan praten met de bezoekers of collega
docenten.
aantocht waren, besloten Yvonne en ik ( Joke was nog op de camping) op maandagavond 2
september (in overleg met Anka) naar Anka toe te gaan om wat dingen door te gaan
spreken, hoe we het zouden gaan aanpakken, en er werd die avond besloten, dat we dan
maar met z'n vieren moeten gaan demonstreren 2 aan 2, en dat we op tijd elkaar af
zouden gaan lossen, zodat we ook wat rond kunnen gaan kijken, e.v. een workshopje
kunnen gaan pakken of gewoon lekker kunnen gaan praten met de bezoekers of collega
docenten.
Dus dat was nog even hard werken: alle spulletjes bij elkaar zoeken en klaar zetten (want
ja overal ligt en zit wat) kleden strijken, en de palen bekleden daarmee, en dan ook ons
strandhuisje nog winter klaar maken in die week.
ja overal ligt en zit wat) kleden strijken, en de palen bekleden daarmee, en dan ook ons
strandhuisje nog winter klaar maken in die week.
Op vrijdag 13 september laat in de middag gingen Ton en ik naar Amstelveen, om daar Anka
en Kees, Yvonne en Joke te ontmoeten, om de tafels op te gaan bouwen. (mannen handen
zijn daarbij altijd welkom)
Wij hadden met elkaar besloten ons werk te laten zien wat we zoal op de regiodagen
gemaakt hadden, en zo werden de tafels door ons gevuld.
en Kees, Yvonne en Joke te ontmoeten, om de tafels op te gaan bouwen. (mannen handen
zijn daarbij altijd welkom)
Wij hadden met elkaar besloten ons werk te laten zien wat we zoal op de regiodagen
gemaakt hadden, en zo werden de tafels door ons gevuld.
 |
 |
 |
Ook leenden wij wat opbouwspullen aan onze Duitse buurtjes uit, en in het geheel zag het er
weer lekker kleurrijk uit .
weer lekker kleurrijk uit .
Met een gerust hart konden we naar huis om ons voor te bereiden op de komende zaterdag.
Het zag er voor ons goed en leuk uit, we konden rustig slapen gaan die nacht, en de
overtollige spullen weer opruimen.
overtollige spullen weer opruimen.
ZATERDAG 14 september :
Om 08.30 uur zoals afgesproken, kwamen we elkaar weer tegen, om vervolgens de voor ons
bekenden te begroeten, en even rond te kijken voordat het publiek zou komen.
Bij aankomst kregen wij ieder een bon voor de lunch, (om een lekkere broodje tussen de
middag te halen), en wat muntjes voor koffie of thee of drinken te halen tijdens de dag.
bekenden te begroeten, en even rond te kijken voordat het publiek zou komen.
Bij aankomst kregen wij ieder een bon voor de lunch, (om een lekkere broodje tussen de
middag te halen), en wat muntjes voor koffie of thee of drinken te halen tijdens de dag.
 |
 |
Als je een te kort aan munten had, dan was het drinken verder natuurlijk voor eigen
rekening.
Wat zag het er mooi uit allemaal.
rekening.
Wat zag het er mooi uit allemaal.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
en wat leuk om een aantal collega's uit het buitenland en
ons eigen land weer te zien en te spreken.
Even was het schrikken, toen er ontdekt werd dat de wedstrijdkaarten van de borden waren
gevallen, en weer opnieuw erop geplakt moesten worden.
ons eigen land weer te zien en te spreken.
Even was het schrikken, toen er ontdekt werd dat de wedstrijdkaarten van de borden waren
gevallen, en weer opnieuw erop geplakt moesten worden.
 |
Mieke en mijn man namen dat werkje op zich, zodat de bezoekers het mooie werk alsnog konden bekijken.
Tot mijn grote verbazing zag ik, toen ik even een rondje door de zaal liep, en later
het podium opging om naar de waaiers te kijken dat ik een prijs had gewonnen met mijn
ingezonden waaier.
het podium opging om naar de waaiers te kijken dat ik een prijs had gewonnen met mijn
ingezonden waaier.
 |
Bovenaan het bord zag ik winnaars staan, en links daaronder hing de mijn op de valreep gemaakte waaier.
 |
Dit had ik niet verwacht, want in mijn ogen was de waaier maar eenvoudig, en dan toch
een prijs ( het jubileum geschiedenis boek met dvd) winnen,
een prijs ( het jubileum geschiedenis boek met dvd) winnen,
 |
 |
 |
het mooie nieuwe boek van Martha en Tiemen, (waar ik op zondag thuis in ging kijken ) en
tot mijn grote verbazing ook nog een oude foto in zag staan waarop ik sta, en later die dag
de dvd ging bekijken en ook mijn aangeleverde verhaal en werkstuk voor het boek op zag
staan.
tot mijn grote verbazing ook nog een oude foto in zag staan waarop ik sta, en later die dag
de dvd ging bekijken en ook mijn aangeleverde verhaal en werkstuk voor het boek op zag
staan.
 |
Ik vind dat echt leuk en ik zie het als een waardering voor de bijna 18 jaar dat ik docente
ben, en de bijna 25 jaar dat ik met de hobby bezig ben.
Om 10.00 uur kwamen de eerste bezoekers en toen ik even rond keek, zag ik, dat het bij onze
tafels op dat moment erg druk was.
ben, en de bijna 25 jaar dat ik met de hobby bezig ben.
Om 10.00 uur kwamen de eerste bezoekers en toen ik even rond keek, zag ik, dat het bij onze
tafels op dat moment erg druk was.
 |
 |
 |
 |
 |
Zou dat met de aankleding van de tafels te maken hebben, of misschien met de taal, of
omdat wij herkenbaar waren aan onze kleding, of misschien de veelzijdige werkstukken.
Voor mij zal dat een altijd raadsel blijven, maar 1 ding weet ik wel dat we voor onze
kleding en aankleding van de tafels vele complimenten kregen.
Het was een gezellige sfeer die dag, lekker druk en de tijd vloog om voor ons.
Rond 11.00 uur arriveerde de Burgemeester van Amstelveen en werd door
Martha, Tiemen en Peter ontvangen.
omdat wij herkenbaar waren aan onze kleding, of misschien de veelzijdige werkstukken.
Voor mij zal dat een altijd raadsel blijven, maar 1 ding weet ik wel dat we voor onze
kleding en aankleding van de tafels vele complimenten kregen.
Het was een gezellige sfeer die dag, lekker druk en de tijd vloog om voor ons.
Rond 11.00 uur arriveerde de Burgemeester van Amstelveen en werd door
Martha, Tiemen en Peter ontvangen.
 |
 |
 |
Na een vreselijk leuke speech (door de burgemeester gehouden), werd er aan een touw
getrokken, waardoor er ballonnen en het nieuwe jubileum geschiedenis boek omlaag vielen.
Het jubileum boek werd vervolgens door Peter aan de burgemeester overhandigd.
getrokken, waardoor er ballonnen en het nieuwe jubileum geschiedenis boek omlaag vielen.
Het jubileum boek werd vervolgens door Peter aan de burgemeester overhandigd.
 |
 |
 |
Wat ook heel leuk was is......... dat de burgemeester bij onze tafels vragen
aan ons stelde, en ons ook complimenten gaf van hoe onze tafels en ons werk eruit zagen.
aan ons stelde, en ons ook complimenten gaf van hoe onze tafels en ons werk eruit zagen.
 |
 |
 |
 |
 |
Dat gaf ons weer eens een goed waarderend gevoel, en daar doen we het uiteindelijk ook voor.
Onze collega's uit Denemarken hielden alles in de gaten achter hun tafels met de A.T.C. kaartjes.
Onze collega's uit Denemarken hielden alles in de gaten achter hun tafels met de A.T.C. kaartjes.
 |
Rond het middaguur kwamen er weer nieuwe bezoekers en was er weer veel belangstelling
tot 16.00 uur.
Zo kwam Peter vragen of er voor onze tafels foto's gemaakt mochten worden, omdat het er
zo leuk en kleurrijk uitzag.
tot 16.00 uur.
Zo kwam Peter vragen of er voor onze tafels foto's gemaakt mochten worden, omdat het er
zo leuk en kleurrijk uitzag.
 |
 |
 |
 |
Waar het precies voor was weet ik niet, maar het had iets met de Hobby Handig te maken
volgens mijn man. We zien of horen het t.z.t. wel eens.
Om 16.00 uur moesten we onze tafels weer leeg maken, zodat die weer gedekt en op rijen
gezet konden worden voor het diner wat wij aangeboden kregen door Pergamano
International.
Tussen 16.00 uur en 18.00 uur werden er toespraken gehouden door Martha, Tiemen en
Peter.
Het personeel wat momenteel werkzaam is op kantoor en in het magazijn mochten op toneel
komen om zich te laten zien aan ons,
en werden er door docenten uit verschillende landen en regio's cadeaus aangeboden.
volgens mijn man. We zien of horen het t.z.t. wel eens.
Om 16.00 uur moesten we onze tafels weer leeg maken, zodat die weer gedekt en op rijen
gezet konden worden voor het diner wat wij aangeboden kregen door Pergamano
International.
Tussen 16.00 uur en 18.00 uur werden er toespraken gehouden door Martha, Tiemen en
Peter.
Het personeel wat momenteel werkzaam is op kantoor en in het magazijn mochten op toneel
komen om zich te laten zien aan ons,
en werden er door docenten uit verschillende landen en regio's cadeaus aangeboden.
 |
 |
 |
De hele dag door kon er op een groot scherm gekeken worden naar foto's van de
afgelopen 25 jaar van diverse evenementen en de vele bezoeken van Martha en Tiemen,
en daarop waren vele (oud) bekenden te zien.
Tijdens het kijken kwam het oude vertrouwde gevoel even bij ons terug van de vroegere
Perga Doe dagen.
Om 18.00 uur kon er gegeten worden, en stond in de aankomsthal een heerlijk buffet voor
ons klaar, waar we ons eten konden gaan uitzoeken, en naar de tafel kon meenemen om
vervolgens te gaan nuttigen.
afgelopen 25 jaar van diverse evenementen en de vele bezoeken van Martha en Tiemen,
en daarop waren vele (oud) bekenden te zien.
Tijdens het kijken kwam het oude vertrouwde gevoel even bij ons terug van de vroegere
Perga Doe dagen.
Om 18.00 uur kon er gegeten worden, en stond in de aankomsthal een heerlijk buffet voor
ons klaar, waar we ons eten konden gaan uitzoeken, en naar de tafel kon meenemen om
vervolgens te gaan nuttigen.
 |
 |
Het smaakte voortreffelijk en het zag er allemaal heerlijk uit, en volgens mij was er voor
iedereen wel iets bij om te eten.
Rond 20.00 uur vertrokken de eerste docenten, waarna de zaal zachtjes aan leeg liep.
Voor mij was het een geslaagde dag geweest, waaraan ik een goed gevoel heb over gehouden.
Voor mij persoonlijk mogen er meer van dit soort (Perga Doe) dagen gehouden worden,
dat is goed voor de contacten onderling.
Het was voor mij een gezellige en een ............................................SUPERDAG.
---------------------------BEDANKT ALLEMAAL................................................
Maar ondanks de leuke dag,moet mij toch even iets van het hart, en daar verschillen ook
tegenwoordig onderling erg de meningen over.
Waar ik mij persoonlijk aan kan storen is: dat er tegenwoordig docenten/ medewerkers zijn,
die hun gewone kleding dragen en alleen een key koord om hebben met hun naam eraan.
Ik persoonlijk vind zo'n koord lastig om mijn nek zeker tijdens het demonstreren, en mijn
naam hangt ergens onder de tafel, en is dus niet zichtbaar.
(Natuurlijk kan je daar wel iets op verzinnen, en dat kan iedereen voor zichzelf wel
bedenken).
Ik vind eigen kleding dragen geen eenheid / uitstraling geven, en voor de consumenten
onherkenbaar.
Men wordt tussen de mensenmassa niet meer als een Pergamano docent of Pergamano
medewerker (ster) herkend. De Pergamano blouse valt op en staat netjes.
Ik kom nu misschien erg ouderwets over, en ga volgens diverse personen niet mee met de tijd,
maar allemaal in dezelfde kleding had toch wel iets met het presenteren van de hobby een
aantal jaren geleden.
Zo dat lucht even op bij mij, en ik weet nu al dat er heel veel zijn die het wel of niet met
mij eens zijn, maar ik vind dat een mens recht heeft op een eigen mening, en daarvoor uit
mag komen, en daarna gewoon weer door kan gaan met hetgeen waar men mee bezig is.
Voor mij:
iedereen wel iets bij om te eten.
Rond 20.00 uur vertrokken de eerste docenten, waarna de zaal zachtjes aan leeg liep.
Voor mij was het een geslaagde dag geweest, waaraan ik een goed gevoel heb over gehouden.
Voor mij persoonlijk mogen er meer van dit soort (Perga Doe) dagen gehouden worden,
dat is goed voor de contacten onderling.
Het was voor mij een gezellige en een ............................................SUPERDAG.
---------------------------BEDANKT ALLEMAAL................................................
Maar ondanks de leuke dag,moet mij toch even iets van het hart, en daar verschillen ook
tegenwoordig onderling erg de meningen over.
Waar ik mij persoonlijk aan kan storen is: dat er tegenwoordig docenten/ medewerkers zijn,
die hun gewone kleding dragen en alleen een key koord om hebben met hun naam eraan.
Ik persoonlijk vind zo'n koord lastig om mijn nek zeker tijdens het demonstreren, en mijn
naam hangt ergens onder de tafel, en is dus niet zichtbaar.
(Natuurlijk kan je daar wel iets op verzinnen, en dat kan iedereen voor zichzelf wel
bedenken).
Ik vind eigen kleding dragen geen eenheid / uitstraling geven, en voor de consumenten
onherkenbaar.
Men wordt tussen de mensenmassa niet meer als een Pergamano docent of Pergamano
medewerker (ster) herkend. De Pergamano blouse valt op en staat netjes.
Ik kom nu misschien erg ouderwets over, en ga volgens diverse personen niet mee met de tijd,
maar allemaal in dezelfde kleding had toch wel iets met het presenteren van de hobby een
aantal jaren geleden.
Zo dat lucht even op bij mij, en ik weet nu al dat er heel veel zijn die het wel of niet met
mij eens zijn, maar ik vind dat een mens recht heeft op een eigen mening, en daarvoor uit
mag komen, en daarna gewoon weer door kan gaan met hetgeen waar men mee bezig is.
Voor mij:
DE HOBBY PERGAMANO.
Via deze Link <http://www.youtube.com/watch?v=59pu0ohUKDA> kunnen degene die niet op het 25 jarig Pergamano feest aanwezig waren, toch nog wat van het gebeuren zien. Degene die er wel waren vinden het misschien wel leuk om nog even terug te kijken.
Naar aanleiding van één van de twee workshops die werden gegeven,
heb ik later in dit jaar bij een docente thuis het werkstuk gemaakt,
en later thuis nog wat variaties aan werkstukjes.
omdat zij als bezoekster rond gelopen heeft, en ik ingepland was voor demonstratie,
en ik die dag er geen tijd voor vrij wilde maken, om een workshop te doen, gaf zij mij de
gelegenheid om het bij haar thuis te komen doen.
En zo gebeurde dat op een zaterdag. Na een lekker bakje koffie/thee met wat lekkers erbij
en naderhand een heerlijke lunch gingen de mannen lekker fietsen en wij vrouwen
maakten de tijd vol met het workshop patroontje. Een hele gezellige middag was het, zowel
de mannen hadden genoten van de fiets tocht en de vrouwen van het knutselmiddagje.
Dit gaan we zeker nog eens doen werd afgesproken.
Hier mijn gemaakte werkstukjes
heb ik later in dit jaar bij een docente thuis het werkstuk gemaakt,
en later thuis nog wat variaties aan werkstukjes.
omdat zij als bezoekster rond gelopen heeft, en ik ingepland was voor demonstratie,
en ik die dag er geen tijd voor vrij wilde maken, om een workshop te doen, gaf zij mij de
gelegenheid om het bij haar thuis te komen doen.
En zo gebeurde dat op een zaterdag. Na een lekker bakje koffie/thee met wat lekkers erbij
en naderhand een heerlijke lunch gingen de mannen lekker fietsen en wij vrouwen
maakten de tijd vol met het workshop patroontje. Een hele gezellige middag was het, zowel
de mannen hadden genoten van de fiets tocht en de vrouwen van het knutselmiddagje.
Dit gaan we zeker nog eens doen werd afgesproken.
Hier mijn gemaakte werkstukjes
 |